Eindelijk mochten ze weer! Voor Mirthe Akkerman en ruim 300 andere zeilers stond de Allianz Regatta in Medemblik op de planning. Een wereldbekerevenement met inschrijvingen vanuit 46 verschillende landen. In dit artikel neemt ze ons mee tijdens één van haar wedstrijddagen. Ze verteld ons onder andere hoe een wedstrijddag er voor haar uit ziet, of ze vaste rituelen heeft en hoe ze terugkijkt op de dag.
08.00 uur – Wake Up
Ik heb mijn wekker om 8:00 uur gezet zodat ik genoeg tijd hebt om mijn ontbijt (echt altijd hetzelfde recept: chocolade cruesli met yoghurt en aardbeien, daar mag je me voor wakker maken) te eten en mijn warming up te doen. Wel word ik wakker met een zenuwachtig gevoel. Ik heb zin om te racen, maar heb deze zenuwen omdat ik weet dat ik een beter resultaat kan neerzetten dan dat ik de voorgaande dagen heb gedaan. De zenuwen houden mij scherp, maar ik vind het wel fijn om de tijd te hebben in de ochtend. Om mij goed op de wedstrijd voor te kunnen bereiden. Ik omarm de zenuwen en begin de dag.
Om 11:00 uur is de start van de eerste wedstrijd op deze 4e dag van de Allianz Regatta in Medemblik. Dat betekent dat ik om 10:00 uur het water op moet gaan om in te zeilen voor de race. Maar ook dat ik ongeveer om 9:30 uur op de locatie wil zijn om me rustig voor te kunnen bereiden. Het is tof om weer in Nederland te zeilen met zo’n groot deelnemersveld. Voor de organisatie zit er dit event ook extra lading op, want het is voor het eerst sinds jaren dat de Allianz Regatta (voorheen Medemblik Regatta) weer een officiële World Cup status heeft. Daarbij is dit ook het laatste toernooi voor de Olympische Spelen. Eigenlijk zouden we nog een World Cup in Tokio hebben, maar in verband met de noodtoestand in Japan gaat dat event niet door. En dus was dit de afsluiting van mijn Olympische voorbereidingstraject dat ik samen met Marit Bouwmeester en de andere dames van Team Turbo heb afgelegd.
09.30 uur - Voorbereiding
Ik kom aan op het Regatta Center in Medemblik. Ik doe mijn oortjes in zodat ik naar wat muziek kan luisteren. Ook hierin heb ik mijn vaste rituelen. Als ik naar de gym ga wil ik opzwepende muziek luisteren. Van die Techno Motivation Gym-lijstjes weet je wel. Maar op wedstrijddagen is dat anders. Dan luister ik muziek die voor mij meer ontspannend werkt. Dan luister ik de Jeugd van Tegenwoordig of zelfs - geloof het of niet - carnavalsmuziek. Terwijl ik niet eens uit Brabant kom haha. Gek hè? Deze ochtend luisterde ik “Gas op die lollie” (toepasselijk als je moet racen) en “Liever te dik in de kist” (iets minder toepasselijk in een periode met alleen maar trainingskampen en trainingen).
Als ik bij mijn Laser Radial-boot aan kom zorg ik eerst dat ik mijn tracker ophaal en mijzelf inteken bij de organisatie. Door het intekenen weet de organisatie wie op het water is. Als je je niet intekent krijg je strafpunten. Zodra dat allemaal geregeld is tuig ik mijn boot op. Nog steeds met FeestDJRuud en zijn collega’s in mijn oren. Ik kleed mij om en zorg dat ik genoeg zonnebrand op mijn gezicht smeer. Rimpels willen we namelijk écht niet! Voordat ik het water op ga om mijn warming-up te doen en in te zeilen, bespreek ik mijn aandachtspunten voor die wedstrijd met mijn coach. De dagen ervoor waren nog niet top, dus daarom was er nog genoeg om te bespreken. Het belangrijkste: van mij eigen plan uitgaan en de wedstrijd aan de buitenkanten opbouwen.
10.00 uur – Race #1
De vlag gaat naar beneden op het Regatta Center en dat betekend dat wij het water op mogen. Tijdens het inzeilen heb ik de wind gemeten. Daardoor weet ik ongeveer hoe groot de “shifts” zijn (voor de niet-zeilers onder ons: dit zijn wisselingen in windsnelheden en richtingen) en of er drukverschillen zijn op het water. De wind is erg instabiel vandaag. Dat betekent dat het moeilijk is om een inschatting te maken en dat de wedstrijd verloop erg onvoorspelbaar kan zijn.
Race 1 start ik aan de linkerkant van het water, omdat de wind vrij ver van links komt. Helaas kom ik totaal niet goed weg van de startlijn en begin ik achteraan. Helemaal achteraan, van het hele veld. Dit is mega frustrerend, want de eerste drie dagen van dit event had ik precies hetzelfde. Ik wil van mijn fouten leren en niet steeds dezelfde fouten blijven maken. En als ik dat dan toch wel doe, dan kan ik mezelf echt wel voor mijn hoofd slaan. Door deze frustratie kon ik mijzelf niet goed resetten tijdens de race en de situatie op het water niet omdraaien. Na de race heb ik het roer om gegooid. Letterlijk en figuurlijk. Gelukkig werd er, om 14.00 uur, nog een tweede race gezeild. Ik zei tegen mijn coach dat ik er helemaal klaar mee was. Dat ik nu eindelijk goed van de startlijn af zou gaan komen en dat ik mijn eigen wedstrijd zou gaan zeilen. Ik wilde niet nog zo’n frustrerende race varen.
14.00 uur – Race #2
Race 2 had ik een relatief goede start en bouwde ik mijn wedstrijd aan de rechterkant van het veld op. Dat was hoopgevend en al stukken beter dan de race van die ochtend. Op een gegeven moment kwam de druk meer binnen vanaf links, waardoor mijn concurrenten op links voorbij begonnen te komen. Ik kon de rust bewaren omdat ik nu goed overzicht had waar ik naar toe kon werken en ik bij mijn voornemen bleef om mij niet te frustreren over wisselende omstandigheden. Ik bleef volgens plan mijn eigen ding doen. Elk “rak” (afstand tussen twee boeien) pakte ik een paar bootjes waardoor ik uiteindelijk naar een 9de plek zeilde. Deze race heb ik zoveel anders beleefd dan de eerste race. Terwijl ik beide wedstrijden uiteindelijk ongeveer op dezelfde plek rond de eerste bovenboei kwam. Maar met name over het mentale aspect was ik tevreden. Waar ik in race 1 niet het geduld had en vooral boos was op mijzelf en daardoor de wedstrijd niet om kon draaien, kon ik in race 2 juist wel mijn hoofd koel houden en rak voor rak zeilen. Ik eindigde uiteindelijk op een 18e plek in het klassement. Een prima resultaat (vergeleken met het begin van het evenement), maar kijkend naar mijn recente klasseringen op het WK (10e) en EK (10e), eis ik natuurlijk meer van mezelf dan dit. Maar soms moet je ook met kleine stapjes voorwaarts tevreden zijn.
17.00 uur – Verwerking & relaxing
Ik heb een gemengd gevoel na vandaag. Ik wil graag een goed resultaat neerzetten, maar besef mij ook dat ik meer op het moment en meer op het proces moet focussen. Uit het proces volgt het resultaat en niet andersom. Kampioen word je niet in de finale is me ooit verteld. Mijn ouders waren vandaag op het water, dat was een erg fijn gevoel. Fijn dat dat eindelijk weer een keer mocht en kon. Na het zeilen ben ik met hun een hapje gaan eten in een gezellig tentje in de buurt van Medemblik. Na het eten heb ik nog één keer de wedstrijd besproken met mijn coach om het event daarna echt af te sluiten. De blik mag weer op de volgende events en het ontzettende drukke najaar dat gaat komen met onder andere een WK in Texas en een EK in Bulgarije. Time to recharge!
- Mirthe Akkerman